نقش بور در گیاهان

بور (B) به دلیل نقشی که در تشکیل و تقویت دیواره های سلولی دارد، برای سلامت گیاه حیاتی است. سطوح پایین بور منجر به رشد ضعیف بافت های با رشد سریع و رشد گیاه می شود. گیاهان مختلف به مقادیر متفاوتی از بور نیاز دارند، اما در بیشتر موارد، بور به راحتی در گیاهان منتقل نمی شود. به همین دلیل، بور باید به طور مداوم برای جذب توسط ریشه و به ویژه قبل از گلدهی در دسترس باشد، زیرا برای فرآیند تولید مثل حیاتی است.

نقش بور در تشکیل و تقویت دیواره های سلولی حیاتی است. با این حال، غلظت بور در بین گونه‌های گیاهی متفاوت است - دولپه‌ها به سطوح بالاتری از بور نسبت به تک لپه‌ها نیاز دارند و بنابراین به سطوح بور بیشتری در خاک نیاز دارند. کمبود بور منجر به دیواره های سلولی کوتاه و ضخیم می شود و از کشیدگی ریشه و لوله گرده جلوگیری می شود. گل ها ممکن است تبدیل به دانه نشوند. و تحقیقات همچنین نشان می دهد که بور در تثبیت نیتروژن و گره سازی در حبوبات مهم است.

بیشتر محصولات زراعی از جمله ذرت، سویا، گندم، جو، کلزا، برنج، یونجه و غیره، نمی توانند بور را از طریق آبکش، از بافت های قدیمی به بافت های جدید انتقال دهند. بور عمدتاً با جریان آب از طریق آوند چوبی از ریشه ها به برگ ها منتقل می شود. از آنجا که علائم کمبود در محصولات زراعی در بافت در حال رشد یافت می شود، این محصولات حتی به کمبودهای کوتاه مدت که می تواند به سرعت رخ دهد بسیار حساس هستند. بنابراین لقاح برگی بور ارزش محدودی دارد زیرا محدود به بافت های اسپری شده است و توانایی تامین بور برای رشد بعدی را ندارد.

کمبود بور ابتدا دیواره های سلولی یا اندام های تولید مثلی را تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال، با کمبود شدید بور، توقف رشد و مرگ بافت رشد را می توان دید.

در کمبود بور تعداد کمی از گونه ها رنگ سبز خود را از دست می دهند یا در معرض مرگ برگ قرار می گیرند، اما این موارد به ندرت اولین علائم کمبود بور هستند. از آنجایی که برخی از گیاهان، مشاهده بصری کمبود بور را دشوار می کنند، بهترین استراتژی برای جبران بور جلوگیری از کمبود با استفاده از مصرف ریز مغذی بور در خاک است.

بور به صورت اسید بوریک توسط ریشه گیاهان جذب می شود. محصولات زراعی کنترل بسیار کمی بر جذب بور نشان می دهند. در نتیجه، تجمع بور در گیاه به طور مستقیم با تعرق و در دسترس بودن بور خاک مرتبط است. از آنجایی که محدوده بین در دسترس بودن کمبود و سمیت بسیار باریک است، در دسترس بودن یکنواخت بور از طریق کودهای کاربردی خاک برای اطمینان از تغذیه بهینه حیاتی است.

در حالی که بور به تنهایی یک ماده مغذی مهم است، تأثیر مثبتی بر جذب پتاسیم و فسفر در بسیاری از گیاهان نیز دارد. در آزمایش‌های کوتاه‌ مدت، جذب پتاسیم و فسفر در شرایط کم بور به شدت کاهش یافت.

نقش بور در گیاه

بور (B) به دلیل نقشی که در تشکیل و تقویت دیواره های سلولی دارد، برای سلامت گیاه حیاتی است.

بور باید به طور مداوم برای جذب توسط ریشه و به ویژه قبل از گلدهی در دسترس باشد، زیرا برای فرآیندهای تولید مثل حیاتی است.

نقش بور در تشکیل و تقویت دیواره های سلولی حیاتی است.

کمبود بور منجر به دیواره های سلولی کوتاه و ضخیم می شود و از کشیدگی ریشه و لوله گرده جلوگیری می شود.

گل ها ممکن است دانه ها را نگیرند. و تحقیقات همچنین نشان می دهد که بور در تثبیت نیتروژن و گره سازی در حبوبات مهم است.

از آنجا که علائم کمبود در محصولات زراعی در بافت در حال رشد یافت می شود، این محصولات حتی به کمبودهای کوتاه مدت که می تواند به سرعت رخ دهد بسیار حساس هستند. بنابراین لقاح برگی بور ارزش محدودی دارد زیرا محدود به بافت های اسپری شده است و توانایی تامین بور برای رشد بعدی را ندارد.

کمبود بور ابتدا دیواره های سلولی یا اندام های تولید مثلی را تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال، با کمبود شدید بور، توقف رشد و مرگ بافت ریشه را می توان یافت.

در حالی که بور به تنهایی یک ماده مغذی مهم است، تأثیر مثبتی بر جذب پتاسیم و فسفر در بسیاری از گیاهان نیز دارد.

نقش بور در جذب پتاسیم

بور نقش کلیدی در افزایش فعالیت یک سیستم آنزیمی خاص در ریشه دارد که به طور قابل توجهی به جذب مواد مغذی کمک می کند. این سیستم یک تغییر جهت در سلول های ریشه ایجاد می کند (میتواند در سراسر غشای سلولی ریشه باشد)، و به عنوان نیروی محرکه برای جذب فعال و انتقال برخی از مواد مغذی معدنی، به ویژه پتاسیم عمل کند. وقتی میزان بور کم باشد، این نیروی محرکه لازم برای جذب پتاسیم به طور قابل توجهی کاهش می یابد.